
കൌതുകം
എന്നെ ഒരു പുഴയാക്കി
നിന്നിലേക്കൊഴുക്കും
നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവിന്റെ
അടുപ്പം
നമുക്കിടയിലെ വിടവിന്റെ
പൂര്ണതയാകാം
പൊള്ളും കനല് വീണു ചുവക്കുന്ന
കടല്
അന്നൊരിക്കല് എന്നെയും നിന്നെയും
ഒരാകാശം കൊണ്ട്
കെട്ടിയിട്ടു
നിറയെ നക്ഷത്രങ്ങളുള്ള
നീലാകാശം കൊണ്ട്....
എനിക്കുമുണ്ട് അജ്ഞതയുടെ
ReplyDeleteകൌതുകം പുഴയായി ഒഴുകുന്ന ഒരു കൂട്ടുകാരന്.
അവനും നിന്നെ പോലെ വേദനിപ്പിക്കുന്ന കവിതകള് എഴുതുന്നു
പക്ഷെ ഒരാകാശതിനു കീഴില് ഒരിക്കലും വരാത്തതുകൊണ്ട് ഞാന് കാണുന്ന നക്ഷത്രങ്ങള് ഒന്നും അവനും കാണുന്നിലാ,
കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു
ഒരുപാടെഴുതുക